Vandaag stond de laatste thuismatch van het seizoen op het programma en ontvingen we het nummer 3 van het klassement, Blauwput. In de heenronde werd het 4-0 maar toen met enkele afwezigen. Buiten Carl was iedereen van de partij voor de belangrijkste match van het seizoen. De tegenstander druppelde zachtjes de sporthal binnen en tot onze verbazing konden we partij geven aan een tiental waar ze de kroon spande met maar liefst 6 dames. De opdracht was duidelijk. Nog één setje pakken en het behoud was een feit. Met op papier de sterkst mogelijke ploeg op de tarmac begonnen we de lastige klim naar de finish met hopelijk meer hoogtes dan laagtes. De ganse eerste set ging het op en neer. Soms stonden wij enkele puntjes voor en dan weer de bezoekers. Het werd voorzeker de “nagelbijter” van de competitie. Het tempo zat er al goed in. Mooie rally’s, goede recepties en nog betere passes zorgden ervoor dat er bij beide teams op een vrij hoog niveau werd geacteerd. Onze aanvalskracht was misschien wel iets minder dan de bezoekers wegens meer blokvermogen maar de passie en gedrevenheid naar het ene puntje was bij ons dan wel iets meer aanwezig dan bij de tegenstander. Halverwege set één stonden we 3 puntjes in het krijt en op de bank kreeg Rudillio al de poepers. Maar dan plotseling versnelden we even en zij en zij stormden we naar de 20-20. Wat een spanning. Gelukkig voor ons hadden we na de time-out de meeste kracht en inzicht om de set te pakken. De aanvallen van Patrick en Steven, de fijne passing van Krista en Jessica, de Bart die regelmatig afblokte en Sofie die voor elke bal ging, het was een streling voor het oog. En zo haalden we het vrij nipt maar toch wel verdiend met 25-22. Missie volbracht.
In set 2 begonnen we al direct met een kleine achterstand en die kregen we jammer genoeg niet dicht gefietst. Enerzijds omdat we geen wielrenners zijn maar ook al omdat de ellenlange bezoekers er voor heel wat een stokje voor staken. Wat we ook probeerden korter dan 4 puntjes kwamen we niet. Tegen hun blocks en middenaanval was weinig te beginnen. Werkelijk alles haalden ze terug, zelden gezien. En zo verloren we de set met 19-25. In set 3 noteerden we eigenlijk hetzelfde verhaal: we kwamen juist iets te kort op alle vlakken en het gevolg was een 16-25. In de laatste set met de coach op de bank hielden we in de beginfase nog stand tot 5-5, maar dan kwamen we in een mindere positie te staan en hoewel de opslagen van de tegenstander pakbaar waren, slaagden we er niet in om een deftige aanval in elkaar de steken. Met liefst 18 punten op een rij voor de Blauwputters was het einde nabij. We sprokkelden toch nog enkele punten maar de nederlaag was niet meer af te wenden. 7-25 in de laatste set tegen één van de sterkste teams van onze poule maar het allerbelangrijkste was dat we het ene welverdiende puntje hadden behaald zodat we in deze interessante poule kunnen blijven. Zo eindigden we met 3 ploegen op een gezamenlijke laatste plaats maar door meer gewonnen matchen en een hogere setgemiddelde haalden we toch nog de 5vijfde plaats in de ranking met 23 punten (4 in de heenronde, 19 in de terugronde). Nu even genieten zodat we er in september terug met volle moed terug staan met hopelijk enkele versterkingen, gezien we een jaartje ouder worden en de kwaaltjes ons soms verhinderen om pijnloos te spelen.
0 Comments
Voor de voorlaatste thuismatch van het seizoen ontvingen we het nummer 2 van het klassement, de Patters. In de heenronde kregen we een droge 4-0 rond de oren. We traden aan met een zevental waaronder 4 dames. Enkel Carl (kwetsuur) en Bart (vakantie) ontbraken. De bezoekers kwamen in één busje toe op de Tiense sporthalparking met één dame. Met 3 bonuspunten vatten we de eerste set aan en onze voorsprong werd stelselmatig uitgebouwd naar een maximale voorsprong van 9 punten (14-5). Stilletjesaan vonden de bezoekers hun draai en knabbelden aan hun achterstand. Van 16-9 ging het naar 18-13 en 20-17. Maar we hielden het hoofd koel en door goede recepties en passing stonden onze aanvallers Patrick en Steven klaar om er een lap op te geven waardoor we set 1 binnenhaalde met 25-21. In set 2 ging het lange tijd gelijk op en het kloofje bedroeg maximum 4 punten. Zo kabbelen het een beetje verder maar hadden we een toch wat veilige marge. Halverwege bij 15-11 gaven we er nog een lap op en met 25 –17 maakten we het uit. In set 3 ging het gelijk op tot 4-5 maar dan kwam Steven aan de opslag en hij maakte maar eventjes 13 punten op een rij. Werkelijk alles lukte. Als de receptie en passing top is, maakt het zich al makkelijker om de boel te forceren. Zelfs een achterwaartse pas van Krista zat in haar boekje. 4-18 en set gespeeld. De bezoekers juichten met elk punt maar toch gingen ze met 25-7 de boot in. Set 4 was de spannendste van allemaal. In de beginfase namen de Patters even het voortouw maar meer dan 2 puntjes voorsprong kregen ze niet. Zo deden we regelmatig haasje over. Niemand kon zeggen wie het laken naar zich toe zou trekken. Onmogelijke ballen werden plotseling gehaald door beide ploegen. Het was mooi om naar te kijken. De opslagen van Sofie waren zo top dat we erop en erover gingen. Bij 24-20 kregen we enkele matchballen en bij de derde bal was het prijs. Patrick maakte het koel af met 25-22. Zo haalden we onverwacht een 4-0 overwinning en 5 extra punten.
Volgende week het allerlaatste verslag en laatste match van het seizoen tegen Blauwput voor nog één schamel puntje. Dit moet echt haalbaar zijn of het zal een baalavondje worden. Voor de laatste PO match naar het verre Muizen, werd reporter Rudillio, gepakt door het gekende virus, vervangen door Vera (waarvoor dank) om input te geven voor dit verslag. In het begin van de eerste set liepen we al snel uit van 2-4 naar 4-8 dit door goeie aanvallen van Jessica en zelfs even later werd het 8-13 mede dankzij een blok van Krista. We gingen door op ons elan en door een sterke prestatie van Bart stond er een 12-17 op het bord. Bij een 16-21 begon de thuisaanval blijkbaar hun draai te vinden en in een mum van tijd stond het 22-22. Een time-out bracht nog even rust en op 23-24 kregen we een eerste setpunt maar de bal van Jessica vloog jammer genoeg buiten. Even later kregen we een tweede setpunt maar ook deze ging de mist in en de thuisploeg maakte het af met 27-25. Set 2 bleef lange tijd gelijk op gaan. Van 6-6 ging het naar 12-12 maar de thuisploeg die toch wel op hoger niveau speelde klom naar een 20-14 voorsprong. De meeste van onze aanvallen werden met 2 afgebloktwaardoor de bonoblokkers ook set 2 met 25-18 wonnen. In set 3 namen we een vliegende start naar 0-7. Maar hoe snel we voor kwamen, nog sneller kwam de thuisploeg terug. Van 4-8 ging het naar 7-10 en 12-13. Van 16-13 ging het in snelvaart naar 20-18. Nog even redde Jessica ons maar toch werd het 25-20. De laatste set begon terug gelijkopgaand maar vanaf 4-4 ging het naar 6-12. Blijkbaar was Jessica in haar doen (komt veel voor in dit verslag) want door een superopslag en goed ploegenspel stormden we door naar 14-20 en we kraakten de set met 20-25. Al bij al superpartij met 3 dames tegen een stevige thuisploeg. Dit geeft goede hoop voor de laatste 2 thuismatchen van het seizoen.
Voor de laatste verplaatsing binnen de reguliere competitie trokken we naar de ongeslagen leider, en dit voor het eerst dit seizoen met een volledige ploeg. De thuisploeg zag er enigszins lichtjes anders dan in de heenronde en trad met 2 dames aan. In de heenronde gingen we met 1-3 de boot in maar hadden we in de laatste set wel aanspraak kunnen maken op iets meer.
We startten op papier met ons sterkste zestal maar de thuisploeg greep ons bij aanvang vrij stevig bij de keel. Enorme sprongopslagen van een zekere Niels, een sympathieke en goedlachse kerel, deden ons letterlijk de das om. In een mum van tijd stonden we 6-1 en 10-3 achter. Hoe we ook probeerden, tegen dit aanvalsgeweld was niets te beginnen waardoor we met duidelijke 25-13 cijfers de boot in gingen. Set 2 en 3, telkens met de nodige wissels, brachten een klein beetje beterschap. Op regelmatige tijdstippen stond er een deftig blok, haalden we onze hamer naar boven, recupereerden we meerdere smashes (de rode armen waren hier getuige van) en vingen we de (sprong)opslagen van de thuisploeg iets beter op. Maar verder dan 2 keer een 25-17 uitslag kwamen we niet. In set 4 ging de speler/coach van Balleke Smash naar de kant. Hierdoor kwam er iets meer verantwoordelijkheid bij “Niels”, en zagen wij onze kans om terug iets beter in de match te komen. Aangespoord door “Iris” namen we voor het eerst de leiding met 4-2. De thuisploeg liet niet begaan en kwam langszij en zelfs enkele puntjes over ons. Opgeven stond niet ons woordenboekje en met enkele gerichte slagen, sporadische legballetjes en smashes die werden afgeblokt bleven we in het spoor. De ganse set ging het op en af maar bij een 15-15 maakten we een eerst klein kloofje. De coach van Balleke Smash veerde rechtop en gaf aanwijzingen en bij 19-19 kwam Steven aan opslag. Met enkele gemikte opslagen tegen de achterlijn en enkele prachtaanvallen kwamen we zowaar 22-19 voor. Tijd voor een time-out dacht de thuisploeg, maar dit bracht ons niet uit concentratie, integendeel, we klaarden de klus met nog 3 puntjes op een rij en de 19-25 setwinst was een feit. Dolenthousiast klapten we in de handjes voor onszelf en toch ook wel voor de thuisploeg die verdiend won en waarschijnlijk ook wel de titel zullen pakken. Maar ons dik verdiende puntje namen we mee en kan ons nog van pas komen in de 2 resterende thuismatchen binnen 1,5 maand waar we volle bak moeten geven voor het behoud. Volgende match gaan we nog eens poule-overschrijdend spelen tegen onze vrienden van Hubevo (laag plafond). Voor deze belangrijke verplaatsing naar Revol had de coach geen selectieproblemen wie op de bank te plaatsen want we waren maar juist met 6, mooi verdeeld, 3 dames en heren. Het deed deugd om te zien dat ook de thuisploeg zelfs meer vrouwen dan mannen in hun rangen hadden. Ook zij speelden telkens met 3 dames en heren op het terrein. Van bij de start namen we de tegenstander bij de keel en vooraleer we het beseften hadden we een zeer comfortabele voorsprong uitgebouwd. Net zoals vorige week ging het snel van 1-6 naar 3-10 en we bleven doorstomen. Werkelijk alles lukte van recepties, naar prachtige passing tot mokerslagen waar de thuisploeg in de eerste set geen antwoord op had. Jessica bracht de thuisploeg in verwarring door haar verrassende passing (voor- en achteruit) zodat onze aanvallers het iets makkelijker hadden om hun blok te ontwijken. Het was mooi om te zien. Even leek het erop dat de thuisploeg geen dubbele cijfers ging halen, maar dat gebeurde net niet en uiteindelijk wonnen we makkelijk set 1 met 11-25. In het begin van de tweede set probeerden we nogmaals de thuisploeg te versmachten maar het duurde tot halverwege de set eer we enige afstand konden nemen. De vrije ruimtes werden minder gevonden maar toch werd onze voorsprong ietwat groter, deels te danken aan goede opslagen. Uiteindelijk haalden we set 2 binnen met 17-25. Set 3 was een kantelmoment. De set was amper begonnen en we stonden al 5-1 in het krijt. De ganse set was het nagelbijten en spanning troef. Verschillende keren kwamen we terug tot op één luttel puntje maar dan ontbrak ons het nodige geluk om erlangs en erover te geraken. Plaatsballetjes werden allemaal gepakt, aanvallen beter afgeblokt maar we gaven niet op. Bij 23-22 misten we een receptie en de sympathieke thuisploeg klaarde de klus met 25-22. In set 4 ontbrak ons zestal de nodige frisheid om nog deftig weerwerk te bieden. Revol was helemaal onder stoom. Wat een verschil met de eerste set. Set 4 ging met 25-15 naar de thuisploeg. 2-2 maar op basis van het totaal aantal punten werden we tot winnaar uitgeroepen en haalden we 3 belangrijke punten in kader van het behoud. Volgende match trekken we naar de ongeslagen leider Balleke Smash, waar we thuis 1-3 tegen verloren. Zouden we 1 of meerdere puntjes kunnen sprokkelen en voor de verrassing van de speeldag zorgen? Supporters welkom, want we hebben alle steun nodig in de nog 3 resterende matchen.
Na enige onzekerheid kreeg de coach dan toch 6 valabele spelers speelklaar voor de belangrijke uitwedstrijd tegen de 8 heren van Kreg Rotselaar. Opstellingsproblemen van wie op de bank zou starten waren er wel niet maar toch was het even puzzelen voor wie “passeur” zou spelen. Jessica en Rudi waren de vrijwilligers van de dag geflankeerd met op de hoeken Patrick, Carl, Steven en Sofie. Al snel klommen we van 1-6 naar 3-10. Onze start hadden we al duidelijk niet gemist. Onze voorsprong bleef enige tijd geruststellend op een zevental punten hangen om dan op het eind nog even te versnellen en het uit te maken met 13-25. Werkelijk alles liep van een leien dakje. Zeer degelijke recepties en zeer afwisselende en verrassende passes voor- en achteruit van Jessica brachten de tegenstander meermaals op de verkeerde been zodat onze aanvallers mooie puntjes scoorden. In set 2 kwam de tegenstander iets sterker voor de dag en het duurde tot halverwege de set eer we toch enige afstand konden nemen. Onze strijdlust bleef hoge toppen scheren want onmogelijke ballen werden gehaald en vakkundig afgemaakt door de hoekspelers. We stonden als één team te vechten voor elkaar en de spirit was voor het eerst top en zo wonnen we met 21-25. Zat er een verrassing aan te komen? In set 3 nam de thuisploeg over en moesten we eventjes achtervolgen, ook al was de maximum achterstand maar 3 puntjes. Gaandeweg kwamen we terug in de wedstrijd. Af en toe een “Carltje” of een ace van Carl, Steven die zowel smasht als blokt, de coach Patrick die met zijn lange armen onmogelijke ballen binnen de lijnen klopt en balletjes legt, Jessica als toppasseur die de tegenstander in de war brengt en Rudi die het als vervangende passeur meer dan degelijk deed. Al deze dingen zorgden ervoor dat we na driekwart set terug de leiding overnamen en uiteindelijk, weliswaar zeer nipt, met 23-25 wonnen. In set 4 was de veer duidelijk gebroken bij de zeer verdienstelijke thuisploeg. Soms daagden we de tegenstander wel een beetje uit door geniepige plaatsballetjes, is het niet Jessica? Het zag er lange tijd uit dat Kreg geen dubbele cijfers zou halen in de laatste set maar na enkele probeersels die mislukten en een schitterend eindpunt bereikten we de finish met 13-25. Niemand had gedacht dat we met ons zestal deze prestatie konden waarmaken. Dit was sinds lang het beste wat De Driemtiem liet bewonderen en door deze deugddoende overwinning maken we een sprongetje in het klassement. Volgende match trekken we terug op verplaatsing naar Revol, die toch wat verrassend onderaan terug te vinden zijn, want in de heenronde hadden we niet veel in de pap te brokken.
Na onze eerste gewonnen wedstrijd op de valreep van het oude jaar, trokken we vol goede moed met een zevenkoppig geheel naar Break-Out in de sporthallen van UCLL in Oud-Heverlee. De 1-3 nederlaag van de heenronde in het achterhoofd begon de coach met Jessica en Krista als passeur. Beiden bleven de ganse match op het terrein wat misschien wel mee in ons voordeel speelde. Set 1 begonnen we met 0-3 voordeel en al snel ging het van 1-7 naar 3-11. Had de booster Patrick extra kracht gegeven? Na een moeilijke periode kwam de thuisploeg stilaan terug in de match (10-12), maar na een tussensprintje naar 14-20 klaarden we de klus met 16-25. En zo haalden we de eerste set binnen van het nieuwe jaar. In set 2 kwamen de toffe kerels van Break-Out, met toch redelijk wat nieuwelingen, snel langszij en bouwden ze een 4-puntenkloofje van 12-8. Hoe we ook probeerden, we kregen de achterstand niet meer dichtgefietst ondanks enkele onhaalbare ballen welke Sophie toch terug in het terrein bracht. Met 25-20 haalde de thuisploeg het en zo konden we vanaf 0 terug herbeginnen. In set 3 ontbonden we onze duivels wonnen we overtuigend met 12-25. Werkelijk alles lukte: Patrick en Steven bleven doorhameren, Carl deed geniepe dingetjes met de bal en de dames gaven sublieme passes, zowel voorwaarts als achterwaarts wat de tegenstander een beetje in verwarring bracht. Het enige minpuntje of werkpuntje blijft onze plaatsballetjes. Maar kom, puntje 2 was binnen en misschien zaten er wel 3 of 4 punten in. Na een kleine berekening gaf de scheids mee dat we met 8 punten voldoende hadden om de match te winnen. Van 1-6 ging het naar 4-10. En dan plots stonden we weer in een moeilijke positie zodat de thuisploeg terug kwam tot 15-15. Even bezinnen met een time-out en dan weer volle kracht voluit dacht de coach. Met 8 puntjes op een rij stond het 15-23 en met de eindcijfers van 18-25 haalden we zo de match binnen met 1-3 en warempel ons puntenaantal in het klassement werd zowaar verdubbeld van 4 naar 8. We hebben nog een lange weg te gaan maar de juiste mood hebben we hopelijk te pakken. Volgende week gaan we nog eens oefenen tegen Steenveld (Linden) om de week nadien naar Kreg Rotselaar te trekken.
-Voor de laatste match van het jaar trokken we met een 8-tal heren en dames naar de sporthal met het laag plafond in Everberg waar we onze Hubevo (film)vrienden ontmoetten in een zeer ontspannen sfeer.
Konden we vandaag onze 1ste wedstrijd - ook al was het maar een vriedenmatch buiten competitie - winnen of bleven we in hetzelfde bedje ziek? Set 1 was amper begonnen en we stonden al 1-5 voor. Zo ging het naar 3-10 en de voorsprong werd zelfs behouden. Lag het aan de voorafgaandelijke opwarming in het gezellige cafetaria? Wie zal het zeggen? Feit was dat iedereen zich dubbelplooide. En ondanks dat er toch wel af en toe een balletje tegen het plafond vloog, bleef de sfeer opperbest. Zelfs onze 2 jongste supporters schreeuwden mee “DDT”. En zo wonnen we set 1 met 17-25. In set 2 begonnen beide teams even sterk en lange tijd ging het op en af. Soms stond de zeer sympathieke thuisploeg enkele puntjes voor om daarna weer door ons de leiding over te nemen. En het geluk stond aan onze zijde want voor het eerst dit seizoen wonnen we, zij het nipt met 23-25, 2 sets. Zou de kentering ingezet zijn? Set 3 en 4 vatten we samen in één geheel. In beide sets bleven we gefocust en sinds lang kwamen de smashes wel goed aan, werd er nog meer naar alle ballen gelopen en dit gecombineerd met soms lange rally’s was dit toch wel een aangename partij om te spelen. De passing en receptie was meer dan behoorlijk en als er dan al eens een plaatsballetje mislukte (nog werkpuntje), stond het “blok” paraat. Ook niet vergeten dat de thuisploeg enthousiast bleef meespelen wat het spelplezier alleen maar ten goede kwam. Halverwege set 4 probeerde de hulpcoach ons nog van de wijs te brengen met het vragen van wat we na de match wilden drinken, gezien het sluitingsuur van 23u in coronatijden. Nog meegeven dat we set 3 met 18-25 én set 4 met 20-25 wonnen. Eerlijkheidshalve verdiende de thuisploeg zeker een puntje, maar het geluk zat aan onze zijde. Na de match verbroederden we gezellig in hun cafetaria, proefden we van de plaatselijke bieren en legden we contacten voor een volgende PO match. Wat een prettige eindejaarsmatch en nu hopen dat we gelanceerd zijn voor de terugronde, beginnend met een verplaatsing naar de Break-Out vrienden. Vandaag trokken we naar de Patters, welke we onlangs nog op hun jaarlijks tornooi versloegen maar een tornooi is dus niet hetzelfde als de competitie. Met een 7-tal (4 vrouwen en 3 mannen) gaven we partij tegen (alweer) 6 heren. Kleine opmerking: waar zijn de vrouwen van de tegenpartij in een “gemengde” recreatieve competitie?
Onnodig te zeggen dat we het hier zeer moeilijk zouden krijgen. Ondanks een degelijke wedstrijd gaan we in dit verslag niet in op verdere details maar geven enkel de uitslag mee: een 4-0 nederlaag tegen een sterke tegenstander. Zo eindigen we de heenronde met 4 punten uit 6 wedstrijden. Op naar de terugronde, het kan alleen maar beteren. Na de vijfde 1-3 nederlaag mochten we vandaag op bezoek gaan bij Blauwput uit Kessel-Lo. Met 4 dames en 3 heren zonder de coach wisten we op voorhand dat we het tegen de 5 heren en 5 dames van Blauwput niet makkelijk zouden krijgen. In set 1 kwamen we moeilijk in het spel. Tegen de aanvalskracht van de jeugdige thuisploeg was weinig te beginnen. 25-10 en daarmee was alles gezegd. In set 2 waren we opgewarmd en tapten we uit een ander vaatje. Vliegensvlug vonden we de kleine gaatjes en warempel stonden we plots 3-10 voor. Goede opslagen, deftige recepties en goede aanvallen kleurden de eerste helft van deze set. Na een time-out gingen we nog even door naar 10-15 en dan kregen we de jeugdige drievuldigheid weer tegen. Af en toe konden we wel eens afblokken maar we kregen geen deftige aanval meer in elkaar gestoken. Bij 18-18 kwam de thuisploeg voor het eerst op voorsprong en met 26-24 maakten ze het af. Jammer want hier zat meer in. Zelfs de thuiscoach snapte niet dat we de set nog uit handen gaven. In set 3 bleef het geruime tijd gelijk opgaan maar na de 10-10 sloegen ze ons al een klein beetje murw. Van 16-10 ging het naar 21-15 om uiteindelijk met 25-21 te verliezen. Ook set 4 verloren we met dezelfde cijfers en zodoende een 4-0 nederlaag. Samengevat: Een zeer sportieve tegenstander, die niet naar het resultaat keek maar iedereen eens liet rusten, waarvoor dank. Ook hadden we de kans om zeker één setje te pakje maar om welke reden dan ook gaat het steeds mis. Er is wel goede wil en inspanning maar de aanvalskracht van de vorige jaren laat het serieus afweten en spelen we op zekerheid het balletje over in plaats van eens risico te nemen. Volgende match is er een uitwedstrijd naar de onze Patters vrienden.
We kijken vol verwachting uit naar het verslag van de wedstrijd.
Vandaag stond al de 3de competitiewedstrijd op de agenda, tegen Revol, een ploegje uit het Leuvense. Voor ons een onbekende tegenstander maar het deed ons enorm deugd dat van de zeven spelers er 4 dames deelnamen. Eindelijk konden we ons eens meten met een gemengde ploeg. Door omstandigheden traden we niet met ons vertrouwelijk achttal aan door het forfait van 2 van onze speelsters, zodat de coach geen selectieproblemen had om iemand op de bank te plaatsen. Zouden we vandaag wat meer broodnodige punten sprokkelen dan 1 uit elke voorgaande wedstrijd? Helaas stonden we al direct met beide voetjes op de grond want set 1 was amper begonnen en we stonden al 6 punten in het krijt, deels door mindere receptie van onze kant maar ook door hun geweldige opslagen. Beetje bij beetje kwamen we dichterbij maar het bleef een moeilijke oefening. Met al onze energie probeerden we al het mogelijke en we vonden soms al het gaatje met een plaatsballetje of een prachtige smash maar de jeugdige internationale bezoekers (met Italiaanse & Tsjechische dames) brachten ons een beetje van de wijs en uiteindelijk gingen we nipt met 23-25 ten onder.
Set 2 & 3 is eigenlijk kort samen te vatten. De gedreven bezoekers schakelden een versnelling hoger en eerlijk gezegd, hadden we dit nog niet veel gezien dit seizoen. Tegen het opslaggeweld en de dodelijke aanvalskracht was weinig te beginnen. Een hoog niveau van zowel de dames als de heren. Wat hadden wij nog in petto? We probeerden wel maar het niveau is na de COVID-pauze toch wel iets minder dan de voorbije seizoenen. We moeten meer risico in ons spel leggen en niet zomaar het balletje overspelen. Set 2 & 3 verloren we met 18-25 en 15-25. In set 4 ging één van de mannelijke tegenstanders op het bankje zitten waardoor er 4 dames op het terrein stonden. Chapeau !!! De opslagdruk viel gedeeltelijk weg en dat gaf ons, misschien ook met een andere ploegopstelling, wat meer ademruimte. Bijna alles lukte: plaatsballetjes, smashes en zelfs onmogelijke ballen werden teruggehaald en zo hadden we een kloofje van 8 punten bij elkaar geknutseld. De bezoekers kwamen nog wel korter maar uiteindelijk met de nodige inspanning en wilskracht haalden we dan toch de set binnen met 25-19. Verdiende overwinning van een zeer sportieve en sympathieke tegenstander die hopelijk vlug terug hun plaatsje in 1ste kunnen innemen. Zelfs het scorebord bedienen, door één van de kids, was hen niet te veel. Volgende week wacht ons denkelijk alweer een zeer moeilijke match tegen Balleke Smash maar niet opgeven is de boodschap. Gaan we voor de 5de 1-3 of zorgen we voor de verrassing? Na de thuisnederlaag trokken we vandaag op verplaatsing naar Sterko Kortenberg. Deze keer betrof het een poule overschrijdende wedstrijd tegen een zeer sterkte tegenstander uit de derde reeks. Maar liefst 11 groen-zwarte mannen stonden ons op te wachten in de mooie sporthal, met perfecte vloer maar onzichtbare groene lijnen. Ook ditmaal helaas geen enkele vrouw te bespeuren tegen ons zevental met 4 vrouwen!!! Al snel werd duidelijk waarom Sterko zo sterk was. De ploeg had zich blijkbaar versterkt met enkele spelers uit 2de en 3de provinciale. Maar kom, we probeerden er het beste van te maken. De ballen vlogen ons in de eerste 2 sets letterlijk zowel om als op de oren. Rudi werd zowaar even van het plein geslagen maar kon, na wat ijsjes op de bank, in set 4 gelukkig toch weer aansluiten. Enkel set 3 konden we nipt winnen. Ook in set 4 kwamen we redelijk wat power tekort tegen een goed uitgebalanceerd Sterko. Het verschil was duidelijk en als we ons kunnen handhaven in onze reeks zal deze ploeg ongetwijfeld de nieuwe tegenstander worden als stijger uit reeks 3. Volgende week spelen we thuismatch tegen Revol, Een nieuwkomer voor ons als daler uit de hoogste reeks. Allen daarheen.
Na onze eerste match die jammerlijk met 1-3 werd verloren ontvingen we Kreg Rotselaar. De bezoekers fuseerden met hun 2 ploegen van de reeks tot één team. Maar ook zoals vorige week was er geen enkele vrouw te bespeuren bij de 8 tegenspelers, waar ons 8-tal standaard uit 4 dames & 4 heren bestond. Set 1 was het een beetje zoeken. Onze 3-0 voorgift waren we zeer vlug kwijt en wat we ook probeerden de tegenstander pakte vrijwel elke bal. Smashes, plaatsballen werden teruggehaald en onze receptie stond nog niet op punt zodat we met 17-25 de boot ingingen. Set 2, met de nodige wissels langs beide kanten, bracht soelaas want nu vonden we telkens de opening op de 6. Plaatsballetjes vielen ook achteraan binnen en we hadden al snel een 8 punten voorsprong. Na een time-out van Kreg, kwamen de oudstrijders terug tussen de lijnen en wat ze ook probeerden, hun eindsprint kwam te laat en set 2 wonnen we met 25-21. De bezoekers begonnen terug met in hun sterkste opstelling in set 3. Amper begonnen en we stonden vlug al 5 punten achter. Zowat alles werd weer gehaald en van 8 gingen we naar 10 punt achter om met 13-25 te verliezen. In set 4 zetten we alles op alles en hoewel we vlug weer 7 punten in het krijt stonden, vonden we onze 2de adem. Puntje bij puntje kwamen we terug, de smashes vlogen rond hun oren en zowaar kregen we 2 setpunten maar jammerlijk werden deze gemist zodat we met 25-27 en 1-3 in sets weer maar met één puntje achterbleven. Volgende week spelen we een poule overschrijdende match tegen Sterko uit Kortenberg.
Na een dik jaar vol corona perikelen, konden we weer een balletje slaan voor onze eerste competitiematch van het nieuwe volleyseizoen. En ons achttal bestaande uit 4 dames en 4 heren, ontving de sympathieke Break Out boys uit Leuven.
Met een voorgift van 3 punten konden we onze voorsprong stelselmatig uitbouwen tot een 10-5. Nog even gingen we door op ons elan en haalden we een maximale voorsprong van 6 punten. Het was duidelijk dat we in de eerste set al iets beter op elkaar ingespeeld waren met mooi samenspel, daar waar het soms al eens misliep bij de receptie bij de bezoekers. Gaandeweg knabbelden de BOB’s aan hun achterstand maar korter dan 2 puntjes kwamen ze niet en zo konden we de set uitserveren met 25-22 als resultaat. Set 2 ging er nog spannender aan toe. De 3 extra puntjes waren snel weggewerkt en we bleven de ganse set op enkele puntjes hangen. Hoe we ook probeerden de tegenstanders pakten vrijwel alle ballen. Op het eind kregen we toch nog even een opvlieging en stond het plots 24-24, maar toch trokken we aan het kortste eind en met 24-26 konden we ons opmaken aan set 3. Hier namen we een verschroeiende start. Van 3-0 werd het 10-5 en in een mum van tijd stond de 21-11 op het bord. We konden het zelf amper geloven. Aanvallen werden vakkundig regelmatig afgeblokt, onze receptie was goed en na de pas hadden we regelmatig de juiste ideeën in huis om de puntjes binnen te halen. Maar dan gebeurde er iets wat we eigenlijk nog nooit meegemaakt hadden. Enorm goede opslagen en een zekere “Jo” van de bezoekers deed ons wankelen. Maar liefst 14 punten op een rij kregen we om de oren zonder een gepast antwoord klaar te hebben. En dus een serieuze streep door onze rekening. Ook dit konden we amper geloven. Dus set 4 was allesbepalend maar helaas ging de turbo van de tegenpartij verder met 7 puntjes op een rij. Vol goede moed probeerden we “het gat” te dichten maar jammer genoeg kwamen we nooit echt veel dichterbij en ging ook de laatste set verloren. Er werd nog wel wat nagekaart over de match en misschien was een gelijkspel billijker geweest maar ja, het verleden leert ons dat we zelden onze 1ste match winnen. Veel tijd om te treuren is er niet want volgende week ontvangen we Kreg Rotselaar. Enkele uren voor aanvang van de match vernamen we dat door Corona, de competitie on-hold zou gezet worden. Hopelijk is het deze keer tijdelijk en kunnen we binnen een aantal weken/maanden de competitie hervatten . We traden met hetzelfde zevental aan zoals de vorige match; Jessica, Krista, Sofie, Patrick, Carl, Steven en Rudi tegen weeral een uitsluitend zeskoppig mannenteam. Set 1 & 2 hadden eigenlijk hetzelfde spelverloop. Tot halverwege beide sets bleven we goed aan elkaar gewaagd maar zoals ook voorgaande matchen reeds vastgesteld; als de tegenstander een dubbel afweerblok hanteert, is het verdomd moeilijk om er door te geraken. Daarenboven speelden de fijne bezoekers het vakkundig met plaatsballetjes en diagonale smashes vanuit een zeer solide verdediging. De eerste set verloren we met 21-25 en de tweede werd zo mogelijk nog nipter maar met 24-26 bogen we het hoofd. Op het einde van de tweede set blesseerde Krista zich lichtjes aan de kuitspieren waardoor Sofie haar plaats innam als passeur voor de laatste 2 sets. Set 3 werd eigenlijk een kopie van set 1 maar nu begonnen we wel beter door de verdediging van de tegenstander te breken en bijgevolg trokken wij aan het langste eind met 25-21. Konden we de muur van Break-Out slopen? Een vlugge berekening van rekenmeester Rudi leerde ons dat we met 3 punten verschil moesten winnen om de wedstrijd en de bijhorende 3 punten binnen te halen.
In de allesbeslissende laatste set gaven we ons volledig. En ja hoor, we begonnen wervelend aan deze set. In een minimum van tijd gingen we van 7-2 naar 16-7. We vonden meer en meer de “gaatjes” in het midden en op de hoeken, smashes werden regelmatig afgeblokt en onze aanvalsraketten schoten nu wel raak. Nog even kwamen de bezoekers terug tot op 4 punten maar we behielden onze koelte boven de licht aanwezige stress en de 25-20 winst was voldoende om de wedstrijd winnend af te sluiten. Er stond toch wel een ploeg op het veld die vocht voor elke bal. We kwamen net zoals in de eerste match nog terug van een 0-2 achterstand, daar waar we vroeger nogal eens de kopjes lieten hangen. Topprestatie en nu wachten tot de competitie terug opgestart kan worden. Na het bemoedigend resultaat van vorige week mochten we naar de toffe Patters op verplaatsing. Benieuwd of we met onze 3 dames en 4 mannen een puntje konden meepakken uit de aangename maar koude volleyzaal. Net zoals vorige week was er bij de thuisploeg weer geen enkele vrouw te bespeuren. Na Sofie vorige wedstrijd was het nu aan Jessica om haar eerste match voor De Driemtiem te spelen. Al bij de opwarming bleek dat het geen makkelijke match zou worden. De eerste set was het nog een beetje aftasten. We speelden aardig mee maar tegen het aanvalsgeweld van de thuisploeg was weinig te beginnen en een 25-16 was dan ook het verdict. Set 2 & 3 kunnen we eigenlijk samenvatten tot één geheel. Ons samenspel was zeker niet slecht, de passing was al veel beter dan de eerste 2 sets vorige week maar toch kwamen onze aanvallen niet echt door. Of ze blokten ons af, of ze stonden op de goede plaats. Kortweg, de tegenstander was een moeilijk te ontwrichten ploeg. Het was telkens net niet. De faire thuisploeg viseerde meermaals Sofie en ook al smeet ze zich 100 %, (de rest van de ploeg ook hoor), er was niet veel tegen te beginnen. We kwamen lengte te kort om vooral de middenaanvallen af te blokken met een nipte 21-25 en 20-25 tot gevolg. De coach probeerde tactisch in te grijpen in de laatste set en zowaar hadden we een kleine bonus van 4 punten bij 10-14 tussenstand maar de thuisploeg liet niet begaan. En op kousenvoeten slopen de zes mannen terug in het spoor. Bij een 23-24 stand kregen we zelf de mogelijkheid om de match te beslechten en met het verhoopte puntje huiswaarts te keren maar de Goede Heer was ons niet goed gezind deze keer en de thuisploeg won uiteindelijk met 26-24 en stak de punten op zak. Iris, misschien eens op bedevaart gaan??? Op basis van het vertoonde spel hadden we wel een puntje verdiend, maar tegen deze tegenstander was weinig te beginnen.
Misschien een oproep om toch volgend jaar 2 punten per dame toe te kennen want tot op heden hebben we nog geen enkele vrouwelijke tegenstander gezien, en volgende week tegen Break-Out zal het ook even zoeken zijn naar het andere geslacht. Na het uitstel van de wedstrijd eerder deze maand tegen Balleke-Smash, ontvingen we Kreg 2 voor onze eerste thuismatch. Het verleden leert ons dat we het nooit makkelijk hebben de eerste match en meestal de boot in gaan. En ja, ook deze keer zag het er op voorhand al precair uit want we hadden zelfs al de nodige problemen om voldoende spelers te vinden. Uiteindelijk traden we aan met 4 mannen en 2 vrouwen, waarbij Sofie voor haar eerste officiële match als driemtiemer, De wedstrijd werd gespeeld tegen 6 mannen en noodgedwongen zonder scheids, want die had ook al forfait moeten geven. Maar het moet gezegd, het werd een sportief onderonsje. Door het gemis van een tweede echte passeur liepen de aanvallen en de passing niet van een leien dakje. In de beginfase en tot halverwege de eerste 2 sets hielden we goed stand maar gaandeweg bouwde Kreg hun voorsprong lichtjes uit. Op de ultieme momenten ontbrak het ons aan beetje geluk en door onzuiverheden in de receptie en de passing gingen we met 17-25 en 19-25 de boot in. In de 3de set probeerde de coach het met Sofie, als tweede passeur en zowaar sloeg de motor aan. We maakten zelfs een klein kloofje van 4 punten maar de bezoekers gaven niet af en kwamen telkens terug. We stonden nu wel op de juiste plaats, de ballen kwamen wel perfect en ook al werden we regelmatig afgeblokt, de smashes kwamen wel door of werden buiten geblokt. Gaandeweg kregen we meer grip op de match en bouwden we de voorsprong uit. En zowaar wonnen we de derde set met 25-21. In de laatste set begonnen we in dezelfde opstelling en nu hielden we de ganse set een kleine voorsprong. De smashes van Patrick en Steven kwamen beter en beter door en af en toe wisselden we af met plaatsballetjes. De sprongopslagen van de tegenstander werden ook beter opgevangen en uiteindelijk haalden we ook de vierde set binnen met 25-22. Al bij al een verdiend gelijkspel maar het faire Kreg haalde het op punten. Volgende week nemen we het op tegen de Patters.
Na meer dan een maand zonder match, deels door onvoorziene omstandigheden, kregen we de leiders van Hevoba op bezoek. Ginds gingen we kansloos met 3-1 onderuit door het aanvalsgeweld van Jokke Beton en Snelle Jelle. Door afzeggingen, ziektes en onvoorziene omstandigheden was het puzzelen geblazen om toch 6 man op papier te krijgen waarvan Krista als enige dame haar mannetje moest staan tussen al het mannelijke geweld. Geen probleem echter want ook de bezoekers hadden maar 1 dame bij naast 8 mannen. Jokke Beton bleek afwezig te zijn wegens blessure wat de hoop deed opflakkeren om niet weggespeeld te worden. Met 6 spelers voor het eerst dit seizoen geen selectieproblemen maar dus ook voor niemand rustpauzes op het bankje tussendoor. We maakten ons op voor een lange, vermoeiende avond. De eerste set was amper begonnen of we stonden al 7-2 voor. Werkelijk alles lukte al moet gezegd worden dat de bezoekers niet met hun sterkste zestal aantraden. We speelden collectief zeer goed en tegen de smashes van de coach was in die eerste set niet veel tegen te beginnen. Zo gingen we op orkaankracht door naar 15-4 en met 25-9 (zelden gezien) klaarden we de klus. Met een wijziging in de ploeg van Hevoba bleek set 2 al snel een ander kaliber te zijn. Ook al bouwden we een voorsprong van 5 punten uit, de bezoekers kwamen telkens terug, 7-7 en 15-15. De nodige time-outs en de elleboogshakes brachten soelaas en ja hoor, we sloopten de Boortmeerbeekse muur door weldoordachte opslagen, smashes en plaatsballetjes. Iedereen deed zijn duit in het zakje en met de nodige moeite maar verdiend stond het 25-22. In set drie speelden de bezoekers op hun sterkst maar we lieten ons niet doen. Ook hier noteerden we hetzelfde spelbeeld tot een 15-10 voorsprong. Toen kwam Snelle Jelle aan de opslag en warempel 10 punten op rij werden gescoord. We waren even van de kaart en met 17-25 gingen we de boot in. Een snel rekensommetje leerde ons dat bij 14 punten in de laatste set de winst binnen was. De vierde en laatste set was best vergelijkbaar met de voorgaande set. Maar nu voorkwamen we dat de bezoekers een hele reeks punten na elkaar scoorden en de ganse set bleven we nek aan nek verder strijden voor set- en matchwinst. Hoe we ook probeerden, het was niet simpel om door het blok van Hevoba te geraken. En ook al kwamen we 16-20 achter, we gaven niet op. Goede recepties van Carl & Rudi, prachtige passes van Krista & Bart en de mokerslagen van Patrick en Steven brachten ons langszij en zelfs over de bezoekers. Hun smashes misten richting en zowaar kregen we 4 matchballen. Uiteindelijk klaarden we de klus met 25-21 en zorgden we voor dé verrassing van de speeldag. Of waren het de 3 vrouwelijke supporters, Iris, Sofie & Vera die ons naar de overwinning schreeuwden??? Als we volgende thuismatch de vrienden van Break-Out kunnen verslaan, ziet de toekomst er rooskleurig uit.
Voor de eerste thuismatch van 2020 mochten we opdraven tegen de jonge veulens van Blauwput. De heenmatch wonnen we nipt op punten. We hoopten op eenzelfde resultaat vandaag. Door het plotse forfait van Spetje werd last-minute Karla nog opgetrommeld om de selectie te vervolledigen. De bezoekers betraden de Tiense volleytempel met 3 vrouwen en 3 heren. Iedereen was gereed om er een echte gemengde wedstrijd van te maken behalve de infrastructuur die het in de Tiense sporthal voor de zoveelste keer laat afweten. Na het nodige gebricolleer, kon de wedstrijd dan toch van start gaan. De eerste set was er eentje om vingers en duimen bij af te likken. In de beginfase hadden beide ploegen last met de opslagen en talrijke ballen gingen buiten of in het net maar we hielden elkaar mooi in evenwicht en na enkele beklijvende rally’s haalden we eindelijk toch een kleine 2 puntenbonus. Werkelijk alles zat er in dit schouwspel vervat: plaatsballetjes, smashes, blocks, sprintjes .... De bezoekers klampten aan en meer dan 2 punten verschil werd het nooit. Uiteindelijk haalden we nipt de eerste set binnen met 25-23. Set 2 was er eentje om vlug te vergeten. De start was desastreus te noemen en door enkele misverstanden en netballen gingen we roemloos ten onder met 16-25. In set 3 hadden we al vlug een 6-0 voorsprong door fijne opslagen van de coach. En deze keer hadden we de netrand mee. De bezoekers gaven niet op en kwamen wel eens terug tot 4 punten (10-6) en later nog tot 16-14 maar we hielden het hoofd koel en door enkele mooie blokken haalden we de set binnen met 25-21. De vierde set was een kopie van de eerste set. Beide ploegen losten elkaar voor geen vin. Puntje voor, puntje achter zo ging het de hele set door. De bankzitters zaten op het puntje van de bank en zelfs een plaspauze zat er niet in. Jammer genoeg voor ons hanteerden de Blauwputters goed de middenaanval waar we niet veel aan konden doen en zo gingen we uiteindelijk met 23-25 de boot in. Dit was echt wel de spannendste match ooit en we moeten eerlijk zijn, een gelijkspel was verdiend voor beide ploegen. Iemand moet echter winnen. Na telling van het puntentotaal was de winst ditmaal voor de toffe bezoekers en daar was iedereen best wel tevreden mee. Zo staan we mooi halverwege het klassement waar alles zeer dicht op elkaar zit. De volgende match begeven we ons voor de laatste keer van het seizoen op verplaatsing naar Kreg Rotselaar en dit zonder busje maar met verschillende taxi’s. Kunnen we beter presteren dan de zware 0-4 thuisnederlaag?
Voor de eerste match van 2020 stond ook de eerste match van de terugronde op het programma, alweer op verplaatsing. Het busje vertrok richting Leuven om de jongens van Break-Out partij te geven. Omdat de match van de heenronde uitgesteld werd, was het onze eerste onderlinge confrontatie dit seizoen. Spannend, want de confrontaties met deze ploeg in het vorige seizoen draaiden tweemaal uit op verlies en ze wisten dit seizoen voorlopig als enigste te winnen van koploper Hevoba. Onze start was vrij aarzelend maar bij een 5-5 sloegen we een aantal keer raak en de eerste vierpuntenkloof was een feit.
Van 6-10 gingen het naar 10-13 en 12-17. We wisselden plaatsballetjes af met smashes. Via 14-19 gingen we naar 15-22 en met een aanval op een achterwaartse pas maakten we het uit met 16-25. In set 2 keken we al snel tegen een kleine achterstand aan en het kleine kloofje kregen we, hoe hard we ook probeerden, niet dicht. Plaatsballetjes werden nu wel gepakt en Break-Out vond een aantal gaten in onze opstelling waardoor we nipt met 25-20 onderuit gingen. In set 3 werden de puntjes opnieuw op de i gezet. Van 2-6 ging het razendsnel naar 6-16 gevolgd door een dip waardoor de thuisploeg terugkwam tot 13-16. Na een geslaagde time-out waarbij de tegenstander zijn opslag miste, ging het opnieuw vooruit van 13-19 naar 15-21 en we maakten het simpel uit met 17-25. En dan de laatste set waar een onoplettendheid van de coach himself leidde tot een verkeerde opstelling op het plein. Hierdoor was de ploeg een beetje uit balans. We liepen de ganse set achter de feiten aan en het was inderdaad balen want we gingen met 25-18 onderuit. Na de wedstrijd waren de meningen verdeeld over het geleverde spel, maar we wonnen wel op punten met 88-83 wat toch een mooie opsteker is tegen deze ploeg. Volgende week spelen we pas onze tweede thuismatch van het seizoen tegen de Blauwputters van Kessel-Lo, waar we in de heenmatch onverwacht wonnen op punten. Benieuwd wat deze wedstrijd zal brengen. Voor de 1ste maal dit seizoen trokken we naar de Sporthal van Kreg Rotselaar. En het moet gezegd zijn, toch één van de mooiere complexen van de reeks. En zoals ook al dikwijls geschreven, er was geen vrouw te bespeuren bij de tegenstander. Wij zorgden naast 2 dames en 6 heren ook nog voor 2 vrouwelijke supporters. Voor de verandering gaan we de eerste 2 sets samenvatten tot één geheel. Van in het begin namen we touwtjes stevig in handen en zowel in set 1 als 2 bleven de bezoekers nog even in ons spoor, maar eens het tempo gevonden, stoomden we lekker door, wat nogal wat frustratie aan de andere kant van het net met zich meebracht. Het ging misschien iets te makkelijk, maar toch mogen we onze eigen prestatie niet onderschatten. Enorm goede opslagen afgewisseld met smashes die maar af en toe afgeblokt konden worden. En jawel, de recepties en de passing waren uitstekend zodoende dat er van enige stress weinig te merken viel. Boven alle verwachtingen haalden we de eerste en de tweede set binnen met 16-25 en 14-25. Nu moesten we doorgaan om de overwinning binnen te halen. Set 3 vatten we zo snel en goed aan dat we in een recordtijd 1-9 voorstonden, mede dankzij de schitterende opslagen van Peter. Zo gingen we in een rotvaart naar 5-12 en 10-17. Het experiment van de thuisploeg met het opstellen van een libero liep niet van een leien dakje. Nog even kwam de thuisploeg terug tot op 3 punten maar de nodige time-outs brachten terug de zwier in het spel en de 20-25 was een feit. In set 4 namen we het misschien iets te makkelijk op, maar we kunnen wel zeggen dat het deze keer wel spannend was. Beide ploegen losten elkaar van geen vin. Soms stond de thuisploeg 2 punten voor, en dan namen wij de leiding over. De concentratie begon er zo stilaan uit te gaan. Bij 20-20 maakte de thuisploeg een driepuntenkloof en die kregen we niet meer dicht gefietst waardoor we de set verloren met 25-22. Na deze 1-3 overwinning brachten we het gezellige cafetaria nog een bezoekje en de hapjes waren zeer gesmaakt. Nu volgt er een winterstop van enkele weken en dan gaan we voor de eerste match van het nieuwe 2020 op 7 januari op verplaatsing naar de sympathieke break-out boys in Leuven.
Vandaag stond de voorlaatste match van de heenronde op het programma en zowaar weer een verplaatsing. Ditmaal naar de Aarschotse Eagles. Vorig jaar wonnen we op punten en dit bleken in de eindstand 3 belangrijke punten om ons behoud te verzekeren in Poule B. Het huidige klassement en de schitterende laatste match indachtig, zakten we met vertrouwen af naar Aarschot. Met 5 heren en 3 dames stonden we tegenover 4 mannen en 2 dames. Fijn om toch nog meerdere dames aan te treffen bij de tegenstanders. Set 1 liep lange tijd gelijk op maar bij 11-11 kregen de Eagles toch enkele bonuspuntjes bij elkaar gesprokkeld die we jammer genoeg niet meer weggewerkt kregen. De thuisploeg speelde met hoekpasseur wat het verdedigen en afblokken er niet makkelijker op maakten en zodoende dikwijls op het verkeerde been stonden. We bleven aanklampen maar de eerste set ging nipt verloren met 25-21. Zelfde spelbeeld was te noteren in het begin van de tweede set, maar dan namen wij het commando over met enkele plaatsballetjes en goedgerichte ballen langs de lijn. De thuisploeg kraakte en zo wonnen we de tweede set met 19-25. Wie dacht dat we nu definitief gelanceerd waren was eraan voor de moeite. Van in het begin namen de 6 Eagles het heft opnieuw in handen en wat we ook probeerden, vrijwel alles werd teruggehaald. Aanvallen werden vakkundig afgeblokt en op sommige momenten was ook de communicatie zoek in de receptie. Kortom een set om vlug te vergeten en bij 25-17 konden we enkel hopen op beterschap in set 4. Set 4 begon zoals set 1 waar we na een 10-10 stilaan moesten beginnen achtervolgen. Op een bepaald ogenblik stonden we zelfs 5 punten achter maar het is nooit gedaan tot de dikke dame zingt en plotseling begon het Driemtiem-motortje toch te draaien als een gek. Enkele prachtige opslagen en balletjes die nu wel goed opgevangen werden met geslaagde aanvalsgolven tot gevolg brachten ons niet alleen tot op gelijke hoogte maar we gingen er los overheen en sloten deze zeer spannende set winnend af met 23-25. Na enig rekenwerk bleek de thuisploeg gewonnen te hebben op punten. De meningen over de spelkwaliteit waren verdeeld, maar opnieuw sprokkelen we 2 mooie punten en nestelen we ons in het midden van het klassement. Ook een dikke merci voor de drankjes en hapjes die Peter die trakteerde voor zijn b-day.
Vandaag stond de vierde competitiewedstrijd op het programma met een verplaatsing naar de sympathieke Patters. Vorig jaar kregen we ginds een 4-0 om de oren. Wetende dat de coach en Peter door het nieuwe rotatiesysteem als supporter op het bankje zaten, wisten we dat het een zeer moeilijke avond ging worden. Tijdens de opwarming bleek dat de vaste passeur van de Patters gekwetst was en zodoende traden ze met 6 heren en 1 dame aan tegenover 5 heren en 3 !!! dames van ons Driemtiem ploegje.
De eerste set begon gelijkopgaand maar gaandeweg nam de thuisploeg over wat resulteerde in een klein kloofje van 3 punten. De thuisploeg zocht meermaals de middenaanval maar door het gemis van hun passeur, liep dit toch niet van een leien dakje met meerdere fouten tot gevolg. Hierdoor kwamen we langszij en even later pakten we zowaar de leiding over in de set. Recepties werden goed opgevangen en onze dames deden hun werk in de passing prima zodat de aanvallen meermaals mooi afgewerkt werden. Zouden we een onverhoopt setje kunnen pakken? Het geloof was er en jawel met 20-25 serveerden we de eerste set uit. Set 2 was een echte nagelbijter. Beide ploegen losten elkaar voor geen vin. Bij 12-13 kwetste één van de betere spelers van de Patters zich bij een nochtans mooi plaatsballetje juist achter het net. Jammer voor hen maar hierdoor zat er voor ons misschien wel meer in vandaag. Rudi begon al een beetje te zweven maar de thuisploeg gaf zich volledig. We bleven echter geconcentreerd spelen en met enkele zeer mooie plaatsballetjes, afgewisseld met schitterende smashes, kregen we zowaar enkele setpunten. De Patter beten zich echter vast en dwongen ons tot het uiterste met verlengingen tot gevolg. Uiteindelijk wonnen we, na heel veel zweet gelaten te hebben op het blinkende parket, met 27-29. Set 3 & 4 gaan we samenvatten tot één geheel. Beide sets schoten we goed en snel uit de startblokken en we hielden de kleine voorsprong vast. Gaandeweg leek ook de dame van de Patters zeer veel last te hebben van haar polsen, waardoor de aanvalskracht van de Patters stokte. Wij gingen als een geoliede machine op ons elan door en halverwege de sets hadden we een voorsprong van een zestal punten. Nog één keer in de derde set kreeg de thuisploeg een bevlieging zodat ze akelig dichtbij kwamen maar door ons prachtige ploegspel en communicatie werden nagenoeg alle ballen teruggehaald en vakkundig afgewerkt. Zo wonnen we de derde set met 22-25 en de vierde met 19-25. En ja hoor, daar stond de 0-4 op het bord. Het moet gezegd, de Patters waren niet op hun sterkste maar we speelden geweldig goed en dit was een fantastisch resultaat. Nog niet dikwijls meegemaakt in ons bestaan maar de sfeer zat enorm goed. Het leek wel of we kampioen waren. Het seizoen is ongeveer 1/3 ver en we staan onverhoopt op de vierde plaats. Niemand had dit gedacht. Laat ons nu maar even genieten en op dinsdag 26 november verplaatsen we ons naar de Eagles in Aarschot voor hopelijk weer een fantastische volleybalwedstrijd. Na de heenmatch gewonnen te hebben met 1-3 kwamen de dames & heren van het laag plafond (Hubevo 2) op bezoek en dit op Halloween. Zou het spoken vandaag in de sporthal? Op het wedstrijdblad noteerden we bij De Driemtiem 5 heren en 3 dames en met de coach deze keer in de rol van coach en niet als speler. In de beginfase keken we tegen een kleine achterstand aan. Van 0-3 ging het naar 3-3 maar dan maakten de bezoekers een kloofje tot 7-12. Vanop de bank leek er iets te weinig beweging merkbaar in onze ploeg. Ettelijke ballen vlogen in het net en in het midden vonden de bezoekers toch wel enkele gaatjes. Bij de opslag van Bart kenden we een heropflakkering en na een lange achtervolging met zeer mooie aanvallen kwamen we bij 17-16 een eerste keer voor. Door enkele miscommunicaties waarbij de passeur al eens werd vergeten stonden de bezoekers toch plots weer 20-23 voor. Tijd voor een time-out vond de coach en zowaar, de peptalk wierp zijn vruchten af. We kwamen terug tot 23-23, gaven nog eens een setpunt uit handen, om het spannend te maken zeker, maar we vochten als leeuwen voor elkaar en uiteindelijk wonnen we de set met 28-26. Set 2 bleef zeer gelijk opgaan en bij 12-11 kwamen we eindelijk voor. We bleven op ons elan doorgaan en stilaan vonden we gaatjes in de bezoekende defensie. Zo gingen we van 16-12 naar 20-14 en in een sneltempo serveerden we uit met 25-17. Zeer degelijke tweede set met een varia aan aanvallen. De supporters zagen een mooie halloweenmatch, aangenaam om volgen en de verslaggever posteerde zich tussen het vrouwelijk schoon (want er waren geen mannelijke supporters). In de beginfase van set 3 namen de bezoekers opnieuw het heft in handen en van 4-4 ging het naar 5-8. We probeerden meer en meer plaatsballetjes zoals ook op training en snelle Iris zorgde voor de aansluiting maar de tegenstander gaf geen krimp en bouwde weer een kleine voorsprong uit: 13-16, ook een beetje doordat de aandacht naar de direct teruggespeelde bal verloren ging. Doch we gaven niet op en vrijwel alle ballen werden vervolgens opgehaald wat resulteerde in lange rally's. Bij 18-17 kwamen we een eerste keer voor. En bij 24-23 kregen we een eerste setbal maar dan kwamen de nodige time-outs en helaas, na een zeer spannende set gingen we met 26-28 de boot in. Bij de start van de vierde set was het al 21:40 u door de lange settijden. 20 minuten resteerden ons nog om het spel af te werken maar we stonden al vlug 1-5 achter. Het spookte zo hard dat sommige onder ons zich zelfs van lijnkleur gingen vergissen. Zo bleven we achter de feiten aanlopen. Hard werken, uitzinnige supporters en zwaaien met kettingen was noodzakelijk om het tij te keren. Bij een 12-11 was de voorsprong eindelijk een feit. Met Steven aan de opslag ging het dan vlug naar 17-12. We waren van de stress verlost en de plaatsballetjes werden afgewisseld met mooie rally’s en schitterende smashes. Plots kwam de zaalwachter op de proppen en wisten we dat we nog een tandje moesten bijsteken om voor 22u de klus te klaren. En zowaar met één minuutje vertraging kwam de 25-13 eindstand op het bord. Er werd nog even nagekaart met de scheids, die een perfecte match leidde, en dan begaven we ons na de warme douche naar de Grand-Slam voor de nodige hapjes en drankjes. Volgende match begeven we ons op maandag 11/11 naar de Patters voor een de eerste match in een drieluik aan verplaatsingen. Geen wapenstilstand voor ons!
|
AuteurRudillio, onze huisanalist. Als speler geeft hij zijn mening over de wedstrijden vanop de eerste rij. Kritisch, ongezouten maar steeds met een vette knipoog! Archieven
May 2022
|